➤ਮਰਨ ਮਗਰੋ ਕੁਝ ਦਿਹਾਕਿਆ ਬਾਅਦ ਪਿੰਡ ਦੀ ਵਾਪਸੀ😒

➤ਮਰਨ ਮਗਰੋ ਕੁਝ ਦਿਹਾਕਿਆ ਬਾਅਦ ਪਿੰਡ ਦੀ ਵਾਪਸੀ😒 -----------------------------------------------------------------------------------------------------

ਇਕ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਇਕ ਮਿਹਨਤੀ, ਤੰਦਰੁਸਤ ਅਤੇ ਲਾਲਚੀ ਸੁਭਾ ਦਾ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਬੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂ ਹਰ ਸਮੇ ਇਹੋ ਲਾਲਚ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਆਹ ਵੀ ਮੇਰਾ ਹੋਜੇ ,ਉਹ ਵੀ ਮੇਰਾ ਹੋ ਜਾਵੇ, ਨਾਲ ਲਗਦੀ ਸਾਰੀ ਪੈਲੀ ਮੈ ਖਰੀਦ ਲੈਵਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਚਾਰੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀ ਜਾਇਦਾਦ ਇਕੱਠੀ ਕਰ ਦੇਵਾ, ਫਿਰ ਮੈਨੂ ਦੁਨੀਆ ਯਾਦ ਕਰਿਆ ਕਰੇਗੀ, ਹੋਇਆ ਵੀ ਕੁਝ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾ ਰੱਬ ਨੇ ਉਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਖੁਆਬ ਪੂਰੇ ਵੀ ਕਰ ਦਿੱਤੇ| ਕਦੀ ਕਦਾਈ ਉਹ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਗਰੀਬ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਥੋੜੀ ਬਹੁਤੀ ਮੱਦਦ ਵੀ ਕਰ ਦਿਆ ਕਰਦਾ| ਸਮੇ ਦੀ ਚਾਲ ਮੁਤਾਬਕ ਬੁਢੇਪਾ ਆਉਣ ਤੇ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਪ੍ਰਲੋਕ ਸਿਧਾਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ| ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਚਾਰੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਿਚ ਉਸੇ ਲਾਲਚੀ ਖੂਨ ਦੇ ਲਾਲਚ ਨਾਲ ਬਟਵਾਰਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ| ਸਮਾਂ ਪੈਣ ਤੇ ਉਸ ਦੇ ਚਾਰੋ ਪੁੱਤਰ, ਪੁੱਤ ਪੋਤਿਆ ਵਾਲੇ ਹੋਣ ਮਗਰੋ ਉਹ ਵੀ ਰੱਬ ਨੂ ਪਿਆਰੇ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ| ਹੁਣ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਦੇ ਇਕ ਘਰ ਦੀ ਬਿਜਾਏ 15-16 ਘਰ ਬਣ ਚੁਕੇ ਸੀ, ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਲੋਕੀ ਉਹਨਾ ਨੂ ਹਰੀ ਕਾ ਲਾਣਾ ਕਹਿਕੇ ਜਾਣਦੇ ਸਨ|ਉਪਰ ਰੱਬ ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਵੀ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਦਾ ਜਿਆਦਾ ਧਿਆਨ ਆਪਣੀ ਜਾਇਦਾਦ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵੱਲ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਪਰਲੋਕ ਵਿਚ ਵਧੀਆ ਕਾਰਜਗਾਰੀ ਕਾਰਨ ਕੁਝ ਕੁ ਦਿਹਾਕਿਆ ਬਾਅਦ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਨੂ ਇਕ ਦਿਨ ਉਸ ਦੀ ਇਕ ਇਛਾ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ ਜਾਣ ਦੀ ਖੁਲ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਤਾਂ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਨੇ ਝੱਟ ਪੱਟ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਨੂ ਕੁਝ ਸਾਲਾ ਲਈ ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ ਵਾਪਿਸ ਭੇਜਿਆ ਜਾਵੇ ਮੈ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਪੋਤਰਿਆ ਦੇ ਮਕਾਨ ਅਤੇ ਜਾਇਦਾਦ ਦੇਖਣੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ ਜਿਹੜੀ ਮੈ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰ ਕਰ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾ ਲਈ ਬਣਾ ਕੇ ਆਇਆ ਸੀ, ਨਾਲੇ ਕੁਝ ਸਾਲ ਹੋਰ ਆਪਣੇ ਲਾਨੇ ਬਾਣੇ ਵਿਚ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ| ਤਾ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਦੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਉਸ ਨੂ ਦਸ ਸਾਲਾ ਲਈ ਹੋਰ ਉਸ ਦੇ ਪਿੰਡ ਵਾਪਿਸ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ| ਦਸ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੀ 2 ਕੁ ਮਹੀਨਿਆ ਬਾਅਦ ਹੀ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪ੍ਰਲੋਕ ਦੀ ਘੰਟੀ ਵਜਾਉਣੀ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਮੈਨੂ ਜਲਦੀ ਪ੍ਰਲੋਕ ਵਾਪਸ ਬਲਾ ਲਵੋ…………….

ਕਾਰਨ ਇਹ ਕਿ ਜਦੋ ਕੁਝ ਦਿਹਾਕਿਆ ਬਾਅਦ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਵਾਪਿਸ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤਾ ਪਿੰਡ ਮਹਿਲ ਕਲਾਂ ਵਾਲੇ ਮੋੜ ਤੇ ਖੇਡ ਰਹੇ ਨਿਆਣਿਆ ਨੂ ਪੁਛਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬਚਿਓ ਪਿੰਡ ਪੰਡੋਰੀ ਨੂ ਕਿਹੜਾ ਰਸਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾ ਨਿਆਣੇ ਅਗਿਓ ਹੱਸ ਕੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਹੀ ਹੈ ਜੀ ਪਿੰਡ ਪੰਡੋਰੀ. ਤਾ ਉਹ ਬੜਾ ਹੇਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਸੋਚਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੂ ਤਾ ਨੀ ਲੱਗਦਾ ਇਹ ਮੇਰਾ ਪਿੰਡ ਹੈ, ਇਹ ਤਾ ਕੋਈ ਸਹਿਰ ਵਾਗ ਲਗਦਾ ਹੈ, ਚਲੋ ਕਿਸੇ ਸਿਆਣੇ ਨੂ ਪੁਛਦੇ ਹਾਂ, ਖੁੰਡਾ ਕੋਲ ਦਰਾਖਤਾ ਥੱਲੇ ਬੈਠੇ ਕੁਝ ਬਜੁਰਗ ਤਾਸ ਖੇਡ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾ ਕੋਲ ਚਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾ ਨੂ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਦਸਦਾ ਹੈ| ਉਨ੍ਹਾ ਬਜੁਰਗਾ ਵਿਚ ਕੁਝ ਬਜੁਰਗ ਉਨ੍ਹਾ ਗਰੀਬ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿਚੋ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾ ਦੀ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਕਦੇ ਕਦਾਈ ਥੋੜੀ ਬਹੁਤੀ ਮਦਦ ਕਰਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ| ਤਾ ਉਹ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਨੂ ਦੇਖ ਕੇ ਤੇ ਉਸ ਦੀ ਪੂਰੀ ਕਹਾਣੀ ਵਾਰੇ ਜਾਣ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਕਿ ਸਾਡੇ ਪਿੰਡ ਦਾ ਬੰਦਾ ਕਿਨੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰਲੋਕ ਤੋ ਵਾਪਿਸ ਆਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਪਿਆਰ ਸਤਿਕਾਰ ਵੀ ਦਿੰਦੇ ਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਕਿ ਸਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਲਈ ਤਾ ਤੂ ਦੇਵਤਿਆ ਦੇ ਸਮਾਨ ਹੁੰਦਾ ਸੀ,ਅਸੀਂ ਤੇਰਾ ਇਸ਼ਾਨ ਕਦੀ ਨਹੀ ਭੁਲ ਸਕਦੇ, ਸਾਡੇ ਲਾਇਕ ਕੋਈ ਸੇਵਾ ਹੋਈ ਤਾ ਸਾਨੂ ਜਰੂਰ ਦਸਿਓ, ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਵੀ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ|.................

ਉਸ ਤੋ ਬਾਅਦ ਉਹ ਆਪਣੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਥੇ ਪੁਰਾਣੇ ਘਰ ਨੂ ਤੋੜ ਕੇ ਕੋਠੀ ਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰਨ ਕਰ ਚੁਕੇ ਘਰ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਕਈ ਅਜਨਬੀ ਔਰਤਾ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆ ਨੂ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਘਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਜੀਆ ਨੂ ਇਕੱਠੇ ਕਰਕੇ ਉਨ੍ਹਾ ਨੂ ਆਪਣੀ ਹੱਡਬੀਤੀ ਸੁਨਾਉਦਾ ਹੈ| ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾ ਘਰ ਦੇ ਮਜੂਦਾ ਮਲਿਕ ਬਹੁਤ ਖੁਸ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਇਹ ਪਤਾ ਲੱਗਣ ਤੇ ਕੇ ਬੁਢਾ ਤਾ 10 ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਆਇਆ ਹੈ ਤਾਂ ਕੁਝ ਸੋਚਾਂ ਵਿਚ ਨਜਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਇਕ ਦੋ ਦਿਨ ਬੀਤ ਜਾਣ ਤੇ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਦੀਆ ਗੱਲਾਂ ਅਤੇ ਟੋਕ ਟਕਾਈ ਤੋ ਤੰਗ ਆ ਕੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕੇ ਬਾਪੂ ਜੀ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਇਦਾ ਕਰੋ ਕਿ ਦੋ ਦੋ ਦਿਨ ਬਾਕੀ ਘਰਾਂ ਵਿਚ ਵੀ ਰਹਿ ਆਵੋ ਉਹਨਾ ਘਰਾਂ ਤੇ ਵੀ ਤੁਹਾਡਾ ਉਨਾ ਹੀ ਹੱਕ ਹੈ ਜਿਨਾ ਇਸ ਘਰ ਤੇ, ਨਾਲੇ ਆਪਣੇ ਦੂਜੇ ਘਰਾਂ ਵਾਲੇ ਕਿਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਨਰਾਜਹੀ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵਣ, ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਨੂ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇਕ ਦੋ ਦਿਨਾ ਬਾਅਦ ਕਦੀ ਦੂਜਿਆ ਦੇ ਘਰ ਕਦੀ ਤੀਜਿਆ ਦੇ ਘਰ ਭੇਜਣ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਗੁੱਸੇ ਵਿਚ ਆ ਗਿਆ, ਤਾਂ ਇਕ ਦਿਨ ਉਸ ਨੇ ਸਾਰੇ ਲਾਨੇ ਨੂ ਇਕੱਠਿਆਂ ਕਰ ਕੇ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਥੋਡੇ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਨਹੀ ਨਿਭਣੀ ਇਸ ਲਈ ਮੈਨੂ ਇਕ ਵੱਖਰਾ ਮਕਾਨ ਅਤੇ ਮੇਰੀ ਜਮੀਨ ਚੋ ਮੇਰਾ ਬਣਦਾ ,ਹਿੱਸਾ ਮੈਨੂ ਦੇ ਦੇਵੋ ਮੈ 10 ਸਾਲ ਆਪਣਾ ਗੁਜਾਰਾ ਖੁਦ ਕਮਾਈ ਕਰ ਕੇ ਕਰ ਲੈਵਾਗਾ, ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਮਜੂਦਾ ਜਮੀਨ ਜਾਇਦਾਦ ਮਾਲਕਾਂ ਨੂ ਜਿਵੇ ਅੱਗ ਹੀ ਲੱਗ ਗਈ ਹੋਵੇ, ਉਹ ਤਾ ਅੱਡੀਆਂ ਚੁਕ ਕੇ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਦੇ ਮਗਰ ਹੀ ਪੈ ਗਏ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂ ਅਵਾ ਤਵਾ ਬੋਲਣ ਲੱਗ ਪਏ, ਕਹਿੰਦੇ ਸਿਵਿਆ ਵਿਚੋ ਆ ਕੇ ਹੁਣ ਤੂ ਜਮੀਨ ਭਾਲਦਾਂ, ਨਾਲੇ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕੀਲਿਆ ਤੋ ਕਿਨਾਲਾ ਰੈਹ੍ਹ ਗਈ ਹੈ, ਉਸ ਵਿਚੋ ਤੈਨੂ ਦੱਸ ਅਸੀਂ ਕੀ ਦੇ ਦਈਏ, ਤਾ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਜਦੋ ਜਿਆਦਾ ਗੁੱਸਾ ਦਿਖਾਉਣ ਲਗਿਆ ਤਾ ਇਕ ਸਿਰ ਫਿਰਿਆ ਅੰਦਰੋ ਰਾਈਫਲ ਲਿਆ ਕੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ ਬੁਢਿਆ ਜੇ ਭਲੀ ਚਹੁਨਾਂ ਤਾ ਜਾ ਚਲਿਆ ਜਾ ਜਿਥੋ ਆਇਆ ਨਹੀ ਤਾ ਮੈ ਗੋਲੀ ਮਾਰ ਦੇਣੀ ਹੈ ਤੇਰੇ|............................

ਅੰਤ ਕੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਨੂ ਕੁਝ ਦਿਨ ਉਨ੍ਹਾ ਗਰੀਬ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਘਰ ਹੀ ਰਹਿਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਜਿਹਨਾ ਨੂ ਉਹ ਜਵਾਨੀ ਵੇਲੇ ਕਦੀ ਕਦਾਈ ਰੋਟੀ ਟੁਕ ਜਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਵਾਸਤ ਦੇ ਕੇ ਥੋੜੀ ਬਹੁਤੀ ਮਦਦ ਕਰਿਆ ਕਰਦਾ ਸੀ| ਇਕ ਦਿਨ ਆਪਣੇ ਖੇਤਾ ਵੱਲ ਗੇੜਾ ਮਾਰਦਾ ਹੈ ਤਾ ਮਨ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਰੋਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈ ਇਸ ਮਿੱਟੀ ਲਈ ਕੀ-ਕੀ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਪਰ ਅੱਜ ਇਸ ਮਿੱਟੀ ਤੇ ਮੇਰਾ ਕੋਈ ਹੱਕ ਨਹੀ ਹੈ, ਤੇ ਫਿਰ ਹਰ ਰੋਜ ਅਰਦਾਸ ਕਰਦਾ ਕਿ ਰੱਬਾ ਮੈਤੋ ਗਲਤੀ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂ ਦੁਆਰਾ ਵਾਪਸ ਪਰਲੋਕ ਚ ਬਲਾ ਲਵੋ ਤਾਂ ਇਕ ਦਿਨ ਉਸ ਦੀ ਇਹ ਅਰਦਾਸ ਵੀ ਪੂਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ..........................

ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਤੇ ਕੁਝ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦਾ ਨਹੀ ਹੈ ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਮਾਲਕ ਬਦਲਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਚੀਜ ਤੇ ਜਿਸਦਾ ਕਬਜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਹੀ ਸਮੇ ਦਾ ਮਾਲਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਬੰਦੇ ਦੇ ਕੁਝ ਨਾਲ ਜਾਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਚੰਗਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦਸਾਂ ਨੌਹਾ ਦੀ ਕਮਾਈ ਵਿਚੋ ਦਸਵੰਦ ਕੱਡ ਕੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਭਲਾ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆ ਦੀ ਆਤਮਾ ਖੁਸ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋ ਕਿਸੇ ਦੀ ਆਤਮਾ ਖੁਸ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾ ਰੱਬ ਵੀ ਖੁਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ|............

 ਰਣਜੀਤ ਗਰੇਵਾਲ ਪੰਡੋਰੀ (ਇਟਲੀ)

                       ✎𝌀𝌀𝌀𝌀𝌀𝌀𝌀𝌀✸✸✸✸✸✸✸✸✸✸✸✸✸✸✸𝌀𝌀𝌀𝌀𝌀𝌀𝌀𝌀✎